Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, θα έχουμε τη χαρά να συναντηθούμε σε τέσσερις θεατρικές παραστάσεις που ετοίμασαν για τη λήξη της σχολικής χρονιάς οι μαθητές της Γ΄,Δ΄,Ε΄, και ΣΤ΄ τάξης.
Παρακολουθώντας τις πρόβες από το ξεκίνημά τους και φτάνοντας λίγο πριν την παράσταση αποκαλύπτεται μια ορχήστρα συναισθημάτων .
Είναι ο χώρος, τα παιδιά, οι μνήμες, το μέλλον που αυτές οι μνήμες προδιαγράφουν, είναι ο λόγος, είναι όσα ειπώθηκαν, είναι οι σιωπές, είναι το θέατρο και η συγκίνηση που γεννάει.
Πράγματι το θέατρο ενεργοποιεί την κριτική σκέψη των συμμετεχόντων. Καθώς δουλεύουν με τα εργαλεία του, μαθαίνουν να χρησιμοποιούν κατάλληλα και με αυξανόμενη άνεση και αυτοπεποίθηση τον προφορικό και γραπτό λόγο, να επικοινωνούν αποτελεσματικότερα τα νοήματα που χτίζουν εκμεταλλευόμενοι ταυτόχρονα τη γλώσσα του σώματος, την κίνηση και τον χώρο. Καθώς παραστούν, αναλύουν και ανταποκρίνονται στις διάφορες θεατρικές φόρμες, γνωρίζουν και κατανοούν σε βάθος την πολιτισμική τους κληρονομιά και γλώσσα ώστε να την εκτιμήσουν ουσιαστικά, ενώ συγχρόνως αντλούν από αυτά έμπνευση για να διερευνήσουν συμπεριφορές, στάσεις και αξίες στο σύγχρονο κόσμο.Πρόγραμμα Σπουδών Θεατρικής Αγωγής του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού (2011)
Η δραματοποίηση µας βοηθάει να απομονώσουµε ένα γεγονός και να το συγκρίνουμε µε ένα άλλο, να δούμε τι συνέβη σε άλλους ανθρώπους σε άλλα μέρη και χρονικές περιόδους, καθώς και να δούμε την προσωπική εμπειρία μετά το γεγονός, με την ασφάλεια που παρέχει η μίμηση (ότι δεν συµβαίνει στ’ αλήθεια εκείνη τη στιγμή το γεγονός).
Μπορούμε πάντως να νιώσουμε σαν να συµβαίνει πραγματικά το γεγονός, γιατί το θέατρο χρησιμοποιεί τους ίδιους κανόνες µε τη ζωή…το δράμα μπορεί να είναι ένα είδος παιχνιδιού ή πρακτική για το τι μπορεί να συμβεί στη ζωή…» ( Dorothy Heathcote,( Dorothy Heathcote, Drama in Learning.Drama in Learning.))
Είναι ο χώρος, τα παιδιά, οι μνήμες, το μέλλον που αυτές οι μνήμες προδιαγράφουν, είναι ο λόγος, είναι όσα ειπώθηκαν, είναι οι σιωπές, είναι το θέατρο και η συγκίνηση που γεννάει.
Πράγματι το θέατρο ενεργοποιεί την κριτική σκέψη των συμμετεχόντων. Καθώς δουλεύουν με τα εργαλεία του, μαθαίνουν να χρησιμοποιούν κατάλληλα και με αυξανόμενη άνεση και αυτοπεποίθηση τον προφορικό και γραπτό λόγο, να επικοινωνούν αποτελεσματικότερα τα νοήματα που χτίζουν εκμεταλλευόμενοι ταυτόχρονα τη γλώσσα του σώματος, την κίνηση και τον χώρο. Καθώς παραστούν, αναλύουν και ανταποκρίνονται στις διάφορες θεατρικές φόρμες, γνωρίζουν και κατανοούν σε βάθος την πολιτισμική τους κληρονομιά και γλώσσα ώστε να την εκτιμήσουν ουσιαστικά, ενώ συγχρόνως αντλούν από αυτά έμπνευση για να διερευνήσουν συμπεριφορές, στάσεις και αξίες στο σύγχρονο κόσμο.Πρόγραμμα Σπουδών Θεατρικής Αγωγής του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού (2011)
Η δραματοποίηση µας βοηθάει να απομονώσουµε ένα γεγονός και να το συγκρίνουμε µε ένα άλλο, να δούμε τι συνέβη σε άλλους ανθρώπους σε άλλα μέρη και χρονικές περιόδους, καθώς και να δούμε την προσωπική εμπειρία μετά το γεγονός, με την ασφάλεια που παρέχει η μίμηση (ότι δεν συµβαίνει στ’ αλήθεια εκείνη τη στιγμή το γεγονός).
Μπορούμε πάντως να νιώσουμε σαν να συµβαίνει πραγματικά το γεγονός, γιατί το θέατρο χρησιμοποιεί τους ίδιους κανόνες µε τη ζωή…το δράμα μπορεί να είναι ένα είδος παιχνιδιού ή πρακτική για το τι μπορεί να συμβεί στη ζωή…» ( Dorothy Heathcote,( Dorothy Heathcote, Drama in Learning.Drama in Learning.))
RSS Feed
