Ο διαγωνισμός διοργανώθηκε από την Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία και το περιοδικό «ο μικρός Ευκλείδης»,
Ο παιδαγωγικός σκοπός του διαγωνισμού είναι : να αντιληφθούν οι μαθητές ότι τα μαθηματικά κρύβουν ομορφιά και προσφέρουν πολλές δυνατότητες στη ζωή μας, να εκτιμήσουν τη χρήση των μαθηματικών σε πολλές εφαρμογές, να χρησιμοποιήσουν τη μαθηματική τους σκέψη σε ευχάριστα και έξυπνα προβλήματα. Μια εκδοχή της καταγωγής του σκακιού μέσα από ένα παραμύθι. Μια άλλη θεωρία για την καταγωγή του σκακιού.
Το αίτημα του Σίσσα. Σύμφωνα με το μύθο, ο σοφός Ινδός Σίσσα πήγε στο Μαχαραγιά της περιοχής που ζούσε για να επιδείξει το νέο παιγνίδι που είχε εφεύρει. Ο Μαχαραγιάς τόσο πολύ γοητεύτηκε απ΄ αυτό που προσφέρθηκε να ανταμείψει τον Σίσσα πλουσιοπάροχα. Τότε ο σοφός εκείνος ζήτησε τόσους κόκκους σιτάρι όσους θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν στα 64 τετράγωνα της σκακιέρας βάζοντας στο πρώτο ένα κόκκο, στο δεύτερο δύο, στο τρίτο τέσσερις, στο τέταρτο οκτώ κ.λπ, διπλασιάζοντας έτσι κάθε φορά την ποσότητα στο επόμενο τετράγωνο. Ο Μαχαραγιάς πρώτα απόρησε και ύστερα γέλασε. Είπε στο Σίσσα να ζητήσει κάτι σοβαρότερο, χρυσάφι ή πολύτιμα πετράδια λόγου χάρη. Όμως ο Σίσσα επέμενε! Τότε ο Μαχαραγιάς του είπε: «Κακό του κεφαλιού σου. Εγώ μπορώ να σε κάνω πλούσιο κι εσύ μου ζητάς μόνο σιτάρι! Ε λοιπόν σιτάρι θα πάρεις!» και διέταξε ν΄ αδειάσουν μια φορτωσιά καμήλας σιτάρι δίπλα του. Η έκπληξή του όμως υπήρξε μεγάλη όταν ο αρχιαποθηκάριος του ανέφερε ότι όλου του κόσμου το σιτάρι να συγκεντρωθεί δεν φθάνει για να ικανοποιήσει το αίτημα του Σίσσα! Πράγματι το σιτάρι που χρειάζονταν ανέρχονταν σε 18.446.744.073.709.551.615 κόκκους! Έχοντας μάλιστα υπόψη ότι το βάρος ενός κόκκου είναι ίσο με 0, 053 γραμμάρια, τότε το σιτάρι που ζήτησε ο Σίσσα ισοδυναμούσε στη τεράστια ποσότητα των 977.677.436.907 τόνων!  Το τέλος του Χειμώνα και τον ερχομό των χελιδονιών γιόρταζαν τα παιδιά από την αρχαιότητα με τα "χελιδονίσματα". Το έθιμο από την αρχαιότητα πέρασε στους Βυζαντινούς χρόνους, διασώθηκε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, κι έφτασε στις μέρες μας. Το πρωί της 1ης Μαρτίου τα παιδιά (αγόρια και κορίτσια),κρατώντας ένα ξύλινο ομοίωμα της χελιδόνας πλημμυρίζουν τους δρόμους τραγουδώντας: «Χελιδόνα έρχεται απ’την Μαύρη θάλασσα….» και μοιράζουν τους γνωστούς «Mάρτηδες» (στριφτό νήμα από κόκκινη και άσπρη κλωστή) για να μη μας «πιάνει» ο Μάρτης. Τον «Μάρτη»τον βγάζουμε από το χέρι μας, όταν δούμε το πρώτο χελιδόνι ή πελαργό, τον βάζουμε κάτω από μία πέτρα κάνοντας συγχρόνως και μία ευχή ή τον κρεμάμε στον φράχτη της αυλής, να τον πάρουν τα χελιδόνια και να χτίσουν τη φωλιά τους. Με τον ίδιο τρόπο τα παιδιά της Α΄και Β΄τάξης υποδέχτηκαν τον ερχομό της Άνοιξης.Κρατώντας τη χελιδόνα που κατασκεύασαν, τραγούδησαν τα χελιδονίσματα στο Δημαρχείο της πόλης μας και στο σχολείο, από τάξη σε τάξη, και μοίρασαν τον "Μάρτη".   Xελιδόνα έρχεται απ’ τη Mαύρη θάλασσα θάλασσα ν απέρασε έκατσε και λάλησε. Mώρ’ καλή νοικοκυρά σέβα, έβγα στο κελάρι φέρε αυγά σαρακοστιά και σκοινιά πεντηκοστά για να δέσομε το Mάρτη και το τσιλιμπουρδάκι κι αν δεν έχετε αυγά παίρνομε την κλωσσαριά να γεννάει, να κλωσάει και να σέρνει τα πουλιά.  
Οι μαθητές και οι μαθήτριες της έκτης τάξης δημιούργησαν το πρώτο τους λογισμικό, στα πλαίσια του μαθήματος της πληροφορικής. Μια διαδρομή με ένα αυτοκίνητο.
Μπορείτε να φτάσετε τη σημαία πριν τελειώσει ο χρόνος, χωρίς να βγείτε από τον δρόμο; |
Categories
All
|
||||||||||||
RSS Feed
